Εθνικισμός και οικουμενικότητα

....Επιθυμία μου ήταν να ιδρύσω μοναστήρι κατά το πνεύμα του αγίου Σιλουανού. Μέχρι σήμερα ακούω από μερικούς ότι το εγχείρημά μου έχει καθαρώς ουτοπικό χαρακτήρα. Μου λένε οι άνθρωποι:«Είναι αδύνατον να υπερνικήσει κάποιος μέσα του τον εθνικισμό». Αλλά τότε, σκέφτομαι, «είναι αδύνατη η σωτηρία!». Αν είμαι εθνικιστής και χριστιανός κατά την πίστη, τότε εγκλωβίζω τον Χριστό στην έννοια του εθνικισμού. Αντιλαμβάνεστε γιατί μου είναι αδύνατον να αποδεχθώ αυτή την κρίση και γιατί η μεγαλύτερη παρηγοριά μου είναι ότι, μολονότι είμαστε μια μικρή ομάδα, προερχόμαστε από έντεκα εθνικότητες! Στην προσευχή του Σιλουανού, που καλεί συνεχώς να προσευχόμαστε για όλη την ανθρωπότητα, από την αρχή ως το τέλος της ασφαλώς δεν υπάρχει εθνικισμός. Όλες αυτές οι εθνικές διαιρέσεις ήταν αποτέλεσμα της πτώσεως. Πουθενά δεν βλέπουμε ως χριστιανικό κήρυγμα το μίσος. Συνεπώς, δεν γίνεται λόγος στη χριστιανική πίστη για την απόρριψη των άλλων εθνικοτήτων, αλλά για την υπέρβαση αυτού του περιορισμού με την ανύψωση στο επίπεδο της προσευχής στη Γεθσημανή.

Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ

Από το βιβλίο: « Οικοδομώντας τον ναό του Θεού μέσα μας και στους αδερφούς μας»

Τόμος Α΄ σελ. 235

εκδ. Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ