Ο λόγος του Θεού είναι υπερβολικά μεγαλειώδης, αλλά ποτέ δεν εκφοβίζει με την επίσκεψή του. Κελυμμένος με το πέπλο της ταπεινώσεως δεν μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητός, παρά μόνο στο μέτρο της ταπεινώσεως του ανθρώπου, με την οποία ανοίγει η καρδιά του. Εμείς δεν μπορούμε παρά μόνο να ψελλίσουμε και να ψευδίσουμε λίγα λόγια σχετικά με αυτόν. Αλλά στην αληθινή του φύση ο λόγος του Θεού παραμένει άρρητος. Παρ΄ 'ολα αυτά, όταν η ψυχή ανοίγει διάπλατα για να συλλάβει και να κυήσει τον λόγο με ωδίνες και πόνους, λαμβάνει χώρα ένα προφητικό γεγονός. Ο Θεός συνάπτει μία εφ΄ όρου ζωής διαθήκη με την ψυχή, και τότε εκείνη γίνεται "ωσεί παρακεκλημένη" ή σαν εκείνους που έχουν μεθύσει από τη θεία παρηγοριά. Ο Θεός τότε εισέρχεται στην καρδιά και αναγεννά την ψυχή "ουκ εκ σποράς φθαρτής, αλλά αφθάρτου, δια λόγου ζώντος Θεού και μένοντος εις τον αιώνα". Η αναγέννηση αυτή της ψυχής μέσω του "λόγου της αληθείας" είναι η εμπειρία της επαφής της με την ζωντανή αιωνιότητα και γίνεται γι αυτήν πηγή θείας εμπνεύσεως.
Αυτό που μόλις περιγράψαμε είναι ο τρόπος και το μέσο, με το οποίο ο Θεός αποκαλύπτει τον Εαυτό Του στον άνθρωπο. Για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Γέροντος Σωφρονίου: " Μας λέει (ο Θεός) μια σύντομη φράση, αλλά δεν φτάνει ολόκληρη η ζωή μας, για να αφομοιώσουμε το περιεχόμενό της". Ο ζωντανός λόγος του Θεού έρχεται στον άνθρωπο φορτωμένος με αιωνιότητα και δίνει την αίσθηση του απόλυτου χαρακτήρα της θείας γνώσεως. Σε άλλο σημείο πάλι ο Γέροντάς μας λέει: " Σύντομη η απάντηση, αλλά ο λόγος του Θεού φέρει στην ψυχή νέα, ιδιαίτερη αίσθηση του είναι. Η καρδιά λαμβάνει πείρα πληρώματος φωτοφόρου ζωής. Ο νους ξαφνικά συλλαμβάνει κρυμμένα μέχρι τότε νοήματα. Η εγγύτητα του Θεού μας εμπνέει. η επαφή της δημιουργικής Του δυνάμεως μας ζωοποιεί. Η γνώση που αποκτήθηκε με τον τρόπο αυτό είναι ποιοτικά διαφορετική από αυτήν που αποκτάται με τον φιλοσοφικό στοχασμό: μαζί με την κατανόηση των πραγματικοτήτων του πνευματικού κόσμου μεταδίδεται σε όλη την ύπαρξη του ανθρώπου άλλη μορφή ζωής, όμοια ίσως με εκείνη του πρωτοπλάστου. Η οντολογική αυτή γνώση του Θεού ενώνεται με το ρεύμα αγάπης που προσεύχεται προς Αυτόν".
Από το βιβλίο:
"Ο κρυπτός της καρδίας άνθρωπος", Αρχιμανδρίου Ζαχαρία (Ζάχαρου), Ιερά Μόνη Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ, σελ΄277-279
Ο τίτλος του κειμένου είναι ο αντίστοιχος του βιβλίου από το οποίο το απόσπασμα.
Επιστήμη επιστημών και τέχνη τεχνών η ειρήνευση της εσω καρδίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσφαλώς! Οι "σπουδές" είναι το θέμα. Που γίνονται και ποιοί/ες διδάσκουν ώστε να υπάρχει το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Στην Ελλάδα της κρίσης και των κρίσεων, γενικότερα, υπάρχει πρόβλημα και σε αυτό. Αν δεν υπήρχε η προβληματική αυτή κατάσταση σε πολλαπλά επίπεδα θα ήταν διαφορετικά. Δε θα συζητούσαμε τα αυτονόητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήας πούμε τώρα, το πληκτρολογεί το σχόλιο. χτες δεν το πληκτρολογούσε. έβγαζε τετραγωνάκια αντί για γράμματα. καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα! Τόσο ενδιαφέρον για ένα σχόλιο; Δεν είναι πρόβλημα δικό μου αλλά του δικού σας υπολογιστή, πιθανόν. Ή λάθος χειρισμός. Ή κάτι άλλο..δεν μπορώ να απαντήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερο κειμενο ! Ποιος το εχει εκδοσει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω, γράφει στο τέλος του κειμένου και ποιός το εκδίδει. Πρόκειται για ομιλίες που έχουν γίνει από τον πατέρα Ζαχαρία σε διάφορες στιγμές(νομίζω στην Αμερική όπου είχε προσκληθεί) και ασφαλώς σε κάθε ομιλία αναφέρει και διάφορα από όσα τους έχει πει ο γέροντας Σωφρόνιος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυκλοφορεί σε κάθε χριστιανικό βιβλιοπωλείο κι όχι μόνο. Έκδοση της μονής στην οποία ανήκει ο ίδιος. (Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ).