…Ζω στην ερημιά μου, αποκομμένος από επικοινωνία μου με τον εξωτερικό κόσμο. Σε αυτό βρίσκω μεγάλη ησυχία. Αποτελεί αληθινά μεγάλο προνόμιο, για το οποίο δοξάζω τον Θεό κάθε μέρα, να μην γνωρίζεις τίποτε για τα “γεγονότα” στις ημέρες μας. Να ζει κάποιος την “τραγωδία” του κόσμου είναι ένα πράγμα, να την ζει με το πνεύμα, βεβαίως συμφωνώ. Να ελκύεται όμως από το “κοσμικό ρεύμα” των ανθρωπίνων παθών, “άφησε, δεν χρειάζεται!”. Με έχει κουράσει το παράλογο και άκρως επίμονο της κοσμικής πάλης για τα χαμηλά και τα μηδαμινά πράγματα. Στον καιρό του ο Ν.Β. Γκόγκολ υπέφερε βλέποντας στον άνθρωπο την εικόνα αυτή του Θεού όχι εικόνα και ομοίωση αλλά διαστρεβλωμένη και παραμορφωμένη. Αυτό αποτελεί και την πιο θλιβερή στιγμή στην επίγεια ιστορία του ανθρώπου. Δεν γνωρίζω άλλη συμφορά, άλλη δυστυχία, παρά μόνο την πτώση αυτή του ανθρώπου. Η Εικόνα του Απολύτου «ωμοιώθη τοις κτήνεσι», κατά την έκφραση του Ψαλμού.
…Είναι στην πραγματικότητα μόνο “υπάνθρωπος”
Είναι τόσο πολύτιμο για μένα να βλέπω την πίστη σου, στην εποχή μας, όταν η καθίζηση όλου σχεδόν του κόσμου παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, με διαρκώς αυξανόμενο δυναμισμό. Τί να σου πω; Εκπλήσσομαι βαθιά με την έκπτωση των συγχρόνων ανθρώπων από την επίγνωση της αιώνιας αξίας τους, από τη συνείδηση ότι είμαστε τέκνα του άναρχου Πατρός, εικόνα του Απολύτου Είναι Του.
Τον τελευταίο καιρό ενισχύεται μέσα μου η σκέψη ότι κάθε άνθρωπος, όσο κι αν είναι “μορφωμένος” κατά τα μέτρα ή την αντίληψη του κόσμου αυτού, κάθε άνθρωπος που δεν συλλαμβάνει την αίσθηση της συγγένειας του με τον Θεό είναι στην πραγματικότητα μόνο “υπάνθρωπος”. Όταν οι “υπάνθρωποι” αυτοί συλλάβουν μέσα τους την πνοή του Αιώνιου Θεού, τότε γίνονται γνήσια τέκνα του “Αδάμ, υιοί ανθρώπων, αλλά εν Χριστώ τέκνα Θεού. Τη δωρεά αυτή της υιοθεσίας ας εξαποστείλει ο Κύριος σε σένα, σε όλους που είναι μαζί σου, σε κάθε άλλον άνθρωπο. Γι’ αυτό ακριβώς προσεύχομαι, όταν τελώ τη θεία Λειτουργία στην ηρεμία του ναού μας….
Η πίστη του ανθρώπου αποτελεί μεγάλη δύναμη!
Η ευλογία του Θεού να είναι με όλους σας, και ας ετοιμασθούν οι ψυχές σας για την ένδοξη μετάβαση στον άλλο κόσμο με την πλήρη ελπίδα, με την αδίστακτη πίστη στην ανάστασή μας. Ορίστε, σκεφτόμουν να τελειώσω το γράμμα, αλλά το συνεχίζω ακόμη λίγο, χωρίς ιδιαίτερο φόβο να σας επιβαρύνω υπερβολικά με τις σκέψεις μου. Σκέφτομαι, είμαι βέβαιος, ότι στην πράξη της δημιουργίας θεών κατ’ εικόνα του Ανάρχου Πατρός υπάρχουν τρεις περίοδοι. Πρώτη είναι η γέννηση του ανθρώπου από τους κατά σάρκα γονείς του. Δεύτερη, η γέννηση στην κολυμβήθρα του βαπτίσματος και στη συνέχεια η ανατροφή στην πίστη. Τρίτη, άκρως σπουδαία, είναι ο αγώνας του ίδιου του ανθρώπου να αφομοιώσει τη δωρεά του Θεού και να προσδιορισθεί στο επίπεδο της αιωνιότητας, σύμφωνα με τη θεωρία μας για τον Αιώνιο Πατέρα μας. Η τελευταία αυτή φάση μας υποχρεώνει όλους να αναφερόμαστε με μέγιστη προσοχή στα σπουδαιότερα γεγονότα της θείας αποκαλύψεως. Έτσι, η πίστη του ανθρώπου αποτελεί μεγάλη δύναμη που καταρτίζει τον ίδιο. Από την πίστη του στην αληθινή δυνατότητα να πραγματωθεί στο είναι μας το ευαγγέλιο του Χριστού για την υιοθεσία μας, εξαρτάται ο αιώνιος προορισμός του ανθρώπου.
Να δώσει σε όλους σας ο Κύριος την πίστη αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου